Het moet, het kan: Utrecht heeft een beter plan!

Zaterdag 16 november vond er een groot protest plaats op het Domplein in Utrecht tegen de verbreding van de Ring Utrecht A27/A12 en vóór het behoud van Amelisweerd. Duizenden mensen waren aanwezig om hun stem te laten horen en te laten zien dat ze tegen de plannen voor de verbreding zijn.

Blaasorkest De Tegenwind zette ruim vóór 14.00 uur al de toon, terwijl het Domplein gestaag volstroomde met demonstranten. Even na twee uur opende Merel de manifestatie. De stemming zat er meteen goed in, want Merel liet de samengedromde massa oefenen met een aantal goed in het gehoor liggende protestkreten: Amelisweerd Niet Geasfalteerd, Verbreden is verkeerd, red Amelisweerd en – nieuw deze keer – Het moet, het kan, Utrecht heeft een beter plan.

Na het inzingen was het de beurt aan Jan Morren van de KRU. Hij schetste hoe het er voor staat, met aan de ene kant de politiek en een minister die zich weinig gelegen laat liggen aan de inbreng van de gemeente en de provincie, en aan de andere kant het juridische verhaal, waarin de Raad van State de komende week drie dagen uittrekt om alle bezwaren die in de beroepsprocedure zijn ingediend aan te horen om in de komende maanden tot een uitspraak te komen.
Jan Morren bedankte nadrukkelijk iedereen die de afgelopen weken had bijdragen aan de crowdfunding. Met het geld dat daarmee is opgehaald kunnen de juristen betaald worden die werken aan de onderbouwing van het beroep dat o.a. door de KRU is ingediend.

Na Jan Morren kwam Vincent Bijlo, die zich jaren geleden al verbonden heeft met de strijd tegen het asfaltmonster dat Amelisweerd bedreigt. Scherp en gevat als altijd veegde hij de vloer aan met minister Madlener en eigenlijk met het hele kabinet, dat bij het publiek tot instemmend gejuich leidde. Ook stelde hij voor dat de demonstranten zich terugtrekken in Amelisweerd. ‘Dat noemen we dan Bomenië, waar iedereen mag zijn wie hij, zij, hen wil zijn. Waar we Nederlandse normen en waarden naleven. In plaats van in dit land, waar de leugen regeert. Ik ben Nederlander, maar ik walg van mijn landsbestuur. Laten we afspreken dat we nooit opgeven, dat die verbreding er niet komt, al moeten we hier nog 10 keer staan.’ Zijn woorden kregen veel bijval.

Na Vincent Bijlo was het de beurt aan Anneke Wensing van Amelisweerd niet Geasfalteerd. Zij legde het verband tussen de strijd voor het behoud van Amelisweerd, de wereldwijde klimaatbeweging en de gure tijd waarin we leven waarin polarisatie de boventoon voert. De roep om vooral samen te blieven strijden voor het behoud van de natuur klonk deze zaterdagmiddag vaker.

Na deze toespraken die bij het publiek in goede aarde vielen was het tijd voor muziek. Florian Wolff bracht een protestlied waarin hij het publiek ruimte gaf om meet te zingen. Het benadrukte de verbondenheid tussen de demonstranten onderling. Tijdens de minuut stilte voor alle gevallen bomen kwamen de Red Rebels op.

Merel interviewde daarna de Syrische Rami Ramou. In zijn thuisland streed hij al voor het behoud van de natuur en plantte duizenden bomen. Nu hij in Utrecht woont steunt hij de strijd voor het behoud van Amelisweerd. Hij vertelde over zijn betrokkenheid en zijn passie voor Amelisweerd.

Met een muzikaal outro door Florian Wolff kwam daarna langzamerhand een eind aan de manifestatie. Rondom de informatiekraam dromden daarna nog veel mensen samen om in te tekenen voor een nieuwsbrief of zich aan te melden voor de workshop boomklimmen. De strijd is nog niet gestreden, maar nog steeds meer mensen sluiten zich aan bij de strijd voor het behoud van Amelisweerd!